Één van de worstenbroodjesafneemsters wees me op een interessant feit over mijn verjaardag. Het is namelijk de eerste dag die weer langer wordt na alle steeds maar korter wordende dagen. Dat is toch een mooie gedachte? Ik ga hem onthouden.
Mijn verjaardag begon dus in quarantaine en ook wel een beetje in mineur. Ik werd er gewoon niet zo blij van dat ik geen taartje kon gaan halen en heel even dachten we zelfs dat de koffie op was. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.
In de loop van de middag kwam dan eindelijk de negatieve testuitslag van de man binnen en die van mij volgde niet veel later. Het was toen te laat voor taart want we moesten aan de slag met de verspreiding der worstenbroodjes.
De groepvierzoon ging gezellig mee met de missie en met zijn tweeën sjeesden we heel Eindhoven en Veldhoven door. We spraken allerlei mensen, keurig op afstand uiteraard, en we hadden het erg leuk met zijn tweeën. Het werd echt een mamma-zoon uitje.
Ik kreeg ook nog allerlei cadeautjes onderweg. Mensen kennen mij goed, want de chocoladevoorraad is weer mooi op orde. Elja zorgde ook nog voor het mooiste cadeaupapier allertijden en aap* maakte een filmpje speciaal voor mij.
Samengevat had ik een niet al te spannende maar wel prima verjaardag. En in meerdere opzichten gaan we vanaf nu gewoon weer op naar het licht. Recht zo die gaat.
* Aap maakt trouwens deze kerstvakantie weer een nieuwe serie. Aap thuis. Zo leuk om te volgen!