De verjaardagen van 2020 vormen een zeer representatieve samenvatting van het gehele jaar zo bedacht ik me. Rare en stomme omstandigheden, maar we deden ons best om er iets van te maken.
De peuterdochter werd op de eerste dag van de lente, en daarmee aan het begin van de eerste lockdown drie. Er kon geen bezoek komen. Ze kreeg wel superveel cadeautjes en kaartjes via de post, blies al beeldbellend kaarsjes uit en genoot erg van haar supermooie Pieter Konijntaart.
De verjaardag van de man was een maand later ook weinig spannend. Hij kreeg een berg sokken waar hij de komende jaren mee vooruit kan en we maakten er met zijn vijfen een gezellige dag van. De groepdriedochter en groepvierzoon hadden nog de meest normale verjaardagen. Ze zijn altijd in de zomervakantie jarig en zijn wel gewend aan weinig bezoek en kleine feestjes.
Op de verjaardag van de groepvierzoon kwamen opa en oma gezellig langs, we waren namelijk zowaar thuis. De groepdriedochter kreeg bezoek van vriendinnen en haar juf belde ondanks de vakantie. Ze hadden beide een prima dag.
Rest alleen nog mijn eigen verjaardag. Ook die vier ik doorgaans niet uitgebreid omdat het zo vlak voor kerst valt. Dit jaar is er een extra dimensie want we beginnen de dag formeel in quarantaine.
Het verkoudheidje van de man heeft inmiddels ook mij te pakken en in 2020 hoort er dan een Coronatest bij. De man en ik gingen op maandagochtend dus gezellig naar een teststraat-XL. Een uitje op zich.
Ik ben inmiddels wat verwend qua wachten op de uitslag. Via mijn werk waren testuitslagen er steeds binnen een dag en ook bij mijn vorige avontuur met de GGD had ik dezelfde dag nog een uitslag.
Bij wijze van variatie laat het nu wat langer op zich wachten. Jammer, want ik had allerlei plannen met taart kopen, een mini-feestje en een rondje worstenbroodjes bezorgen. Ik hoop daarom dat ik dinsdagochtend vroeg als verrassing een verlossend mailtje krijg.
We zullen er, hoe het ook loopt, wel iets van maken. En dan daarna door naar een 2021 met betere verjaardagsfeestjes.