In het kader van het spreiden van kerstbezoeken en toch graag naar opa en oma willen, gingen wij dit weekend al naar Uitgeest. Dan kunnen opa en oma tijdens de kerst mooi naar mij broertjes en hoef ik me niet bezwaard te voelen dat we hun ‘bezoekrecht’ dan voor twee dagen verkwanselen.
Spijtig is wel dat de man lichte verkoudheidsklachten kreeg en dus thuis bleef, maar ja, dat had ook volgende week kunnen gebeuren.
Ik toog zaterdagochtend met onze gupjes in een rode huurauto* (dat is in alle serieusheid mijn antwoord als je vraagt wat voor auto we huurden) naar Uitgeest. We waren een minuut of tien, van ruim anderhalf uur, onderweg toen de groepdriedochter begon te filosoferen over wat ze zou gaan doen als we eenmaal op de plaats van bestemming waren.
Zij en haar broer waren het er al vrij snel over eens dat ze zouden gaan spelen met de magneetjes. Mijn ouders zijn de trotse eigenaars van een bak vol magnetische staafjes en ijzeren balletjes. En daar kan mee gebouwd worden. Eerder waren het met name de man en opa die de meest creatieve bouwwerken produceerden met dit materiaal maar opeens kunnen de oudste twee het ook zelf.
Zo bleek toen de groepdriedochter me enthousiast kwam halen om de creaties te bewonderen. Ze hadden inderdaad heerlijk met de magnetische toestand zitten spelen. Zelfs zo heerlijk dat ik bijna zou overwegen om het spul aan te schaffen voor thuis.
Bijna dan, want het is namelijk ook heel leuk dat ze bij opa en oma iets hebben wat ze heel leuk vinden en waar ze zich op kunnen verheugen. En ik vind ook dat ze niet altijd alles maar zelf hoeven te hebben.
Het blijft mooi in Uitgeest dus. En ik ben bijzonder benieuwd wat voor prachtige bouwsels er in de toekomst nog voorbij zullen komen.
* Met grote dank aan de lieve wijkgenootjes die ons alweer hun autostoeltjes wilden uitlenen.