De groepdriedochter legde laatst uit dat er op school twee kindjes zijn die een mondkapje dragen. Een paar minuten later kwam de mededeling dat ze zelf eigenlijk ook wel een exemplaar wilde. Met unicorns als het even kon.
Sindsdien kwam geregeld de vraag of ik nou al eens een kindermondkapje op de kop had weten te tikken. Wat dan steeds niet het geval was, want ik had geen idee waar te zoeken. Om ze online te gaan bestellen ging me echt wat ver en bij onze lokale Hema was steeds niets te vinden.
De oplossing deed zich voor toen ik een collega over de wens van mijn meisje vertelde. Want ze had nog wel een leuk stofje en wilde best een kinderexemplaar maken.
Ze deed het ook nog vliegensvlug en vervolgens trad er vertraging op omdat ik een paar dagen ziek was. Maar vorige week wist ik het mondkapje bij ons thuis te krijgen en was de groepdriedochter helemaal in haar nopjes. Strict genomen staat er geen unicorn op, maar wel een roze flamingo en een zebra-achtig beest.
Ik kreeg zelf een dubbelzijdig, omkeerbaar exemplaar en nu vind ik het jammer dat we op het werk de saaie chirurgische maskers moeten dragen.
De groepdriedochter en ik kunnen nu wel hip gemaskerd de supermarkt in en daarmee maken we van de nood toch een beetje een deugd. We zijn er blij mee. Dank aan de creatieve collega!