Kijk ze nou zitten. Netjes op een rijtje. En niet eens omdat ik het ze vroeg. Ik kan u vertellen, dat zijn de zeldzamere momenten hoor. Ik heb het snel vastgelegd.
De reden van deze opvallende situatie was dat er in het kader van het schoen zetten gezongen moest worden. Dat verliep een week eerder bepaald minder gestructureerd. Er hadden kinderen ondersteboven gehangen, in het rond gerend en af en toe werd er een flard van een liedje geroepen.
De Sint was daar weinig van onder de indruk geweest en had via mij laten weten dat hij dacht dat ze dat beter konden. Dat bleek ook, want zo zittend op een rijtje zongen ze heel schattig liedjes.
De peuterdochter vond het stoombootlied erg leuk en na het echte zingen deed ze samen met haar grote zus nog drie circusvarianten. Maar dat is natuurlijk prima.
Ze werden rijkelijk verwend, de man fietste op zaterdagmiddag letterlijk half Nederland door om wat cadeautjes op te pikken. Ideaal, heeft hij zijn verzetje ook weer gehad.
Rest nu nog één keer schoen zetten en dan is het grote feest zelf. Ik ga toch nog maar eens broeden over het wat extra leuk inpakken/aankleden van de hele toestand.