Ooit, ruim twintig jaar geleden, ergens op de middelbare school, leerde ik dat lsd een soort drug was. Het staat voor lysergic acid diethylamide* en is een zogenaamde partydrug.

We kregen destijds allerlei voorlichting over de verschillende drugs soorten, vast en zeker in de hoop dat we er vanaf zouden blijven of anders in ieder geval de minst dramatische zouden kiezen. Die laatste missie is niet geslaagd, ik heb werkelijk geen idee of het één nu slechter is dan het ander.

Het eerstgenoemde doel werd wel bereikt en daarmee werd het tweede overbodig. Ik ben er gewoon nooit aan begonnen. Best braaf. En best prima ook.

De tweede keer dat ik de afkorting lsd tegenkwam was in het kader van de communicatietips. Er hangt bij ons op de zusterspost op het werk een blaadje met allerhande afkortingen:

  • Nivea; niet invullen voor een ander
  • (Neem) Anna (mee); altijd navragen, nooit invullen
  • (Wees een) Oen; open, eerlijk, nieuwsgierig
  • (Laat) oma (thuis); oordelen, meningen, adviezen

En dus LSD, wat staat voor luisteren, samenvatten en doorvragen. Het klinkt een beetje flauw om dit soort communicatie dingen in suffe afkortingen te gieten, maar ik vind het toch waardevol. Want hoe gezapig het ook klinkt, het zijn waardevolle principes en als het op deze manier blijft hangen is dat alleen maar handig.

Sinds ik vorige week actief aan de slag ging met het trainingsschema van Trenara kwam er een nieuwe invulling voor de LSD. Ik leerde namelijk dat het in de hardloperij staat voor long slow distance. En in dat kader draafde ik afgelopen weekend opeens zonder problemen ruim tien kilometer door Eindhoven.

Ik neem me bij deze voor om voorlopig geregeld LSD-end door het leven te gaan. De drug blijf ik nog altijd overslaan, maar de andere twee zouden me wel eens flink wat kunnen opleveren.

* geen zorgen, ik had dat woord niet onthouden, Wikipedia was weer eens geduldig