De groepdriedochter vertelde na school op weg naar huis dat ze maar een stomme dag had op school. Ze had niet kunnen doen wat ze wilde bij het spelen en werken en ze mocht ook al niet voorlezen aan de klas. Dat ze wel zelf had mogen lezen en lekker kleurde nam ze voor het gemak niet mee in haar beschouwing.
Hoe het in elkaar zat heb ik niet helemaal begrepen, maar uit haar verhaal maakte ik op dat ze ook nog graag had willen knutselen. Vandaar dat ik voorstelde om dan thuis te gaan knutselen en dat vond de groepdriedochter een uitstekend idee.
Ze had schijnbaar een nogal specifiek idee, want eenmaal thuis vroeg ze eerst om een kartonnen doos. Toen ik die niet had veranderde haar plan en ze ging aan de slag. Ik denk dat ik een kleine tien minuten beneden was om een en ander te organiseren en op te ruimen.
Ik kwam daarna boven en vond mijn beide meisjes totaal geconcentreerd op hun eigen bezigheden midden in een soort creatieve chaos. Wat een heerlijk beeld zo. De peuterdochter zat helemaal in een rollenspel waarbij de opengeklapte paraplu trouwens een huis was. De groepdriedochter was in de weer met papier, stiften, een schaar en plakband. Ze maakte een poes.
Het beest kreeg uiteindelijk het formaat van zo’n beetje drie A4-tjes. Hij kreeg ook een touwtje om zijn nek, dan kon hij worden uitgelaten. De groepdriedochter kon het niet laten om haar creatie aan de man te laten zien. Die zat uiteraard in een videocall en zo konden ook de collega’s meegenieten van het kunstwerk. Leuk voor de variatie.
Bij het opruimen achteraf heb ik maar even geholpen. De chaos was wel heel groot. Vaak word ik niet heel blij van dit soort opruimprojecten maar dat viel deze keer nogal mee. Gewoon omdat ze zich zo heerlijk vermaakt hadden.