De peuterdochter is niet fit en daarmee viel ons plan een rondje te gaan tennissen en daarna een filmpje te gaan pakken met de meisjes jammerlijk in het water.
In plaats daarvan werd er veel voor de tv gehangen en een beetje gepuzzeld. Aan het eind van de dag moest er gegeten worden en in het kader van support your locals en zin in lekker, makkelijk eten besloten we dat af te gaan halen.
Samen met de groepdriedochter fietste ik richting strijp en halverwege kwamen we erachter dat die mondkapjes soms heel fijn zijn. Er had een flinke brand gewoed in de een of andere fabriek op een nabijgelegen industrieterrein en er was sprake van verontreinigde lucht.
Dus we fietsen met mondkapje en toen we even moesten wachten op ons eten vermaakte de groepdriedochter zich met het ding. Ze kreeg ook een glaasje ranja. Het was weer een spetterend quarantaine uitje.
Het eten van POPEI was trouwens de moeite van het fietsen zeker waard. Zelfs de peuterdochter at een frietje en stukje saté mee.