De groepdriedochter kan stiekem al wel een tijdje lezen, maar nu ze op school wat meters maakt gaat het logischerwijs steeds een stukje gemakkelijker.
Waar ze eerder af en toe een woord las als ze het tegen kwam, zoekt ze het nu daadwerkelijk op. Als we aan het fietsen zijn, zoekt ze actief naar alles wat er te lezen valt, dat dat tot levensgevaarlijke situaties leidt, vindt ze dan weer minder interessant.
Thuis is het lezen ook een extra activiteit geworden. Waar ze eerder vooral heel veel tekende en knutselde, heeft ze nu het lezen in haar boek aan het repertoire toegevoegd. Dat we daar allemaal van meegenieten neem ik dan maar op de koop toe.
Het contrast met de groepvierzoon, die het lezen simpelweg niet zo boeiend vindt, is groot. Ik sta er een beetje van te kijken in wat voor tempo er moeilijke woorden worden gelezen en hoe makkelijk ze die woorden dan ook onthoudt.
Het is dan ook nog aardig om te merken dat de groepvierzoon stiekem meeluistert met het gelees en een beetje helpt als zijn zusje er niet uitkomt. Ook de peuterdochter vindt het lezen wel prima. Best handig, zo’n zus die voor de lol verhaaltjes voorleest.
Wie weet krijgen we hier dan uiteindelijk toch nog wat boekenwurmpjes.