Volstrekt onbedoeld heb ik op deze druilerige dinsdag een persoonlijk record gevestigd. Wellicht qua gewichten in de sportschool, ik deed hard mijn best maar in alle eerlijkheid houd ik daar de getallen nooit zo goed bij.
Waar ik zeker een personal best op scoorde was het aantal kindjes dat na school bij in huis speelden. Ik heb er eens over nagedacht en constateerde dat er al eens drie extra kinderen waren, maar de vier van vandaag maakten we nog niet eerder mee.
Het was dus ook een beetje per ongeluk. De buurvrouw had een paar weken geleden al gevraagd of ik ‘s middags op haar kindjes wilde passen zodat zij kon gaan vergaderen. Op de dinsdagmiddag staat er in principe weinig op het programma, dus dat was geen probleem.
De groepvierzoon sprak vorige week via mij al af on met een vriendje uit een andere klas te gaan spelen en we hadden daar allebei niet meer helemaal aan gedacht. De groepvierzoon had ook bedacht dat hij met een vriendinnetje wilde spelen en zo waren er opeens nog twee extra kindjes.
Het was een mooi stel bij elkaar in een vrij brede leeftijdsrange. De jongste was een jaar, de oudste acht en daar zat dus nog van alles tussenin.
Het voordeel aan zoveel kindjes bij elkaar is dat ze zichzelf en elkaar prima bezig kunnen houden. Ik was eigenlijk alleen maar druk met het aanleveren van eten en drinken en vooruit, met het in toom houden van het volume. Want geluid produceren daar bleken ze ook heel goed in.
Toen ik een bord met daarop een komkommer, twee paprika’s en twee appels in stukjes gesneden aanleverde werd het met gejuich ontvangen. Het was binnen vijf minuten leeg. Daarna at het spul nog ruim een half pak Cream crackers op en speelde weer lekker verder.
Er was voor het eerst sinds tijden weer eens sprake van een ouderwetse speelgoedsoep en het leuke was dat de groepdriedochter en groepvierzoon dat met een beetje hulp en aansturing zelf vrij vlot opruimden.
Er werd dus lekker gespeeld, volgens mij door alle aanwezigen. Maar morgen ga ik toch maar weer naar mijn werk, lekker rustig…