De man en ik zijn, zo vind ik zelf, van best veel markten thuis. We doen soort van ons best om de kinderen op allerlei verschillende gebieden iets mee te geven. Niet dat we daar nou heel erg expliciet mee bezig zijn hoor, maar over sommige dingen denken we wel na.
Vandaar dat we proberen om een sportieve levensstijl voor te leven. Laten we zo’n beetje zien wat gezond is en wat niet, en niet onbelangrijk, dat we daar een evenwicht tussen zoeken. We zijn bewust bezig met het milieu en leggen onze keuzes daarin ook uit. Dat kan allemaal vast nog veel beter, maar we planten vast zaadjes.
Op het terrein van de kunst, de kleinkunst en cultuur heb ik wel eens het gevoel dat ik mijn kinderen niet zo veel bij te brengen heb. Ik heb er weinig verstand van, weet mijn weg niet zo in kunst-en cultuurland en mijn eigen ontwikkeling op creatief en muzikaal vlak is tot mijn spijt minimaal.
Desalniettemin vind ik het wel belangrijk om ook op dit gebied iets mee te geven aan onze gupjes. Misschien wel juist omdat ik het gevoel heb dat zo’n creatieve uitlaatklep heel fijn kan zijn, maar ik die dus in het geheel niet heb.
De groepvierzoon zit inmiddels ruim een jaar op gitaarles en wordt wel eens wat flauw van het oefenen. Helaas hoort dat er echt bij, ik leerde afgelopen zomer dat het duizend uur kost om een instrument te leren bespelen, er zal dus nog wel wat tijd overheen gaan voor hij het onder de knie heeft. Het voordeel van al het geoefen is dan wel dat ik het zelf net zo hard mee leer.
Ook de groepdriedochter gaat binnenkort aan de slag met een instrument, de piano om precies te zijn. Superleuk, vind ik, hopelijk kan ik ook met haar mee studeren en breng ik op die manier in ieder geval wat motivatie over.
In het verlengde van het muziek maken ligt het bezoeken van concerten, bij het muziekgebouw Eindhoven sprongen ze daar mooi op in door allerlei kinderconcerten te organiseren. De zogenaamde pannenkoekenconcerten zijn voor kinderen vanaf twee jaar en vooraf wordt er ook nog pannenkoek geserveerd.
De concerten zijn dusdanig goedkoop dat het voor iedereen toegankelijk is en dat is wellicht meteen een nadeel, de kaartjes voor de reeks waren heel vlot uitverkocht. Via via kon ik toch nog wat kaartjes scoren en kon de man samen met de meisjes naar het pannenkoekenconcert met kikker.
De groepdriedochter had in eerste instantie niet al te veel zin, ze voelde zich wat te groot voor kikker, maar achteraf was ze toch blij dat ze mee was. Ook de peuterdochter had het naar haar zin. Volgens mij weer een mooie ervaring die dan hopelijk een klein stukje van een te planten zaadje kan vormen.