Het is eindelijk zover. Op deze donderdag vertrekken we om, met een kleine tussenstop bij de schoonouders, een weekje te gaan kamperen in Friesland. De kinderen vertellen aan werkelijk iedereen die het maar weten wil over onze vakantieplannen en zijn al heel de vakantie dolenthousiast.
Grappig genoeg hebben ze volgens mij niet echt een idee wat ze te wachten staat of wat Friesland überhaupt is. Omdat het vakantie is, hebben ze bedacht dat het wel heel erg leuk moet zijn. En ze hebben gelijk, want we gaan het heel leuk maken.
Voorafgaand aan ons kampeeravontuur ruilde ik wat met opvangdagen zodat het hele span op maandag, dinsdag en woensdag onder de pannen was. De man en ik hadden daarmee alle tijd om het hele gebeuren voor te bereiden. Ideaal.
In theorie dan, want in de praktijk wilden we toch ook wel weer eens wat stappen maken in project ‘kamershuffle’ en dat kreeg voorrang. De man heeft heel hard opgeruimd en voorbereid aan dat project, ik hield me bezig met het ondersteunen daarvan en wat ander altijd doorlopend opruimwerkzaamheden (lees: de was).
Op woensdagmiddag ben ik dan toch aan de slag gegaan met het bij elkaar rapen van de benodigdheden. Alle kleren zijn in een grote koffer beland. Andere benodigdheden werden ook goeddeels verzameld en op donderdagochtend gaat het project gewoon nog een beetje verder.
We bestelden boodschappen die op de ochtend van vertrek worden bezorgd. Dat kunnen we dan zo de dan vers afgehaalde huurauto inschuiven. Ik kocht wat nieuwe tekenblokken om de creativiteit te ondersteunen en verder maak ik de groepvierzoon en groepdriedochter mooi verantwoordelijk voor hun eigen mee te nemen speelgoed.
Verder bestaan de laatste dingen uit een rondje stofzuigen, vaatwasser uitruimen en vuilniszakken legen. Oh, en natuurlijk het inpakken van allerlei onmisbare elektronica en bijbehorende laders. Ik ben eigenlijk verrassend relaxed onder het hele aanstaande vertrek. Zou dat dan toch komen door de leeggewassen wasmanden?