‘Pling’ klonk het rond kwart voor zes door de open balkondeur. De man kwam thuis en liet dat even weten door zijn fietsbel te beroeren. De meisjes renden enthousiast naar beneden, het is sowieso leuk om de deur open te doen, en als pappa thuis komt nog veel meer.
Ik ben er inmiddels aan gewend dat de man op de maandag wat langer doorwerkt, vaak is het de enige dag in de week dat dat voor hem mogelijk is, en was blij verrast dat hij er al was. Het eten was nog niet eens klaar…
De man greep tot mijn genoegen de gelegenheid om de oudste twee even te vermaken. Hij heeft een paar dagen geleden mijn oude Nintendo DS uit het stof gevist, het ding moet zo’n beetje tien jaar oud zijn, en zette er een StarWars spelletje op.
Dat is geheel in het straatje van de groepvierzoon en de groepdriedochter*. De groepvierzoon vindt alles wat met StarWars te maken heeft tof, en de groepdriedochter houdt heel erg van schermen en computerspelletjes. De man kan het welhaast vintage te noemen device wel erg waarderen en derhalve zaten er drie blije mensen naar een heel klein schermpje te turen.
Ideale timing wat mij betreft, want zo een kwartiertje voor het eten kan het best. Heel veel langer moet het volgens mij niet duren want echt ergonomisch verantwoord ziet het er nou ook niet uit. En toch vind ik het quality time. De groepvierzoon en groepdriedochter genoten erg van het moment met hun vader en aardig om aan te horen was dat ze ook echt met zijn drieën op zoek waren naar oplossingen van problemen. Het apparaat ging op een zeker moment zelfs van hand tot hand.
Ik kon het niet laten om er een plaatje van te schieten. Ze zijn soms zo ontzettend lief met zijn drieën ?.
* mijn meisje wordt vandaag zes en daarom nu de verandering in blognaam