Het contract wat ik heb met mijn werkgever is voor vierentwintig uur per week werken. Ook wel te benoemen als 67 procent (van een volledige werkweek). Wat mij betreft ideaal, want zo kom ik vaak genoeg om voldoende feeling met de afdeling te houden, maar kan ik de boel thuis ook nog redelijk managen.
Het mooie aan een wat kleiner contract in combinatie met het maken van wat overuren is dat het zomaar kan gebeuren dat je af en toe wat dagen achter elkaar vrij hebt. Sterker nog, je kunt dat zelfs zo plannen zonder dat er formele vakantie aan te pas komt. Dat laatste is trouwens niet direct handig, ik kom vaak om in de vakantie-uren.
Ik heb dus geregeld het gevoel dat ik best een tijdje vrij heb alleen rolt het ritme op het thuisfront dan wel gewoon door. Er moet uiteraard altijd van alles en zeker met het drukke werk en school op de achtergrond bleef ik altijd een beetje ‘aan’ staan.
De laatste weken realiseerde ik me dan ook dat ik echt toe was aan vakantie en de afgelopen week was ik de diensten aan het aftellen. Wat heb ik er naar uit gekeken om even alleen maar met thuis bezig te zijn.
Ik heb nu drie weken vrij. De man heeft daarvan twee weken verlof. De kinderen hebben ook drie weken vakantie maar gaan in twee weken regulier en zelfs nog wat extra naar de opvang. De laatste week gaan we met zijn allen een weekje naar een camping in Friesland.
Het voelt aan de vooravond van deze periode als een broodnodige reset. Ik heb allerlei goede voornemens die van doen hebben met opruimen, was bijwerken en huishouden. Maar ook met nadenken over wat ik nou verder wil qua werk en leren.
Vooral kijk ik uit naar lekker veel sporten, aandacht voor gezond eten en genoeg slapen. Het lijkt me zeer wenselijk dat ik weer structureel voor twaalf uur in bed beland bijvoorbeeld. En drie weken lang geen wekker om zes is een verademing opzich.
De drie weken gaan vast voorbij vliegen maar op dit moment lijkt het nog een eeuwigheid. Ik ga er in ieder geval uitgebreid van genieten.
Foto: met een rood sporthoofd achter een gezond drankje lijkt me een uitstekende representatie van mijn plannen. Maar dan wel zonder dat jasje, want toen ik dit plaatje nam stond (ok, zat) ik op het punt te gaan werken.