‘Jij houdt van olifanten mamma’ zo zei de kleuterdochter, ‘jij vindt dit plaatje dus mooi’. Nu is mooi niet het goede woord, maar passend wel.
Het begon allemaal al veel te vroeg. Ik had een ochtenddienst en al voor dat mijn wekker ging waren er drie wakkere kinderen die mij verwachtingsvol aankeken. Nu ben ik niet op mijn sterkst zo ‘s morgens vroeg en ik kon alleen maar vrij glazig terugkijken.
Best naar voor de man trouwens, die is zo mogelijk nog minder optimaal in vorm op dit soort vroege uren. En die zat met drie wakkere kids, want ik moest er toch echt vandoor.
Eenmaal op het werk was er in eerste instantie weinig bijzonders, rond de middag echter deed mijn leidinggevende een poging om mijn contract van dat van een leerling verpleegkundige naar dat van een gewone verpleegkundige te wijzigen. In de basis een uitstekend idee natuurlijk, maar het gevolg was dat ik niet meer in de computersystemen kon.
Ik kan u zeggen, dat is heden ten dagen toch behoorlijk onpraktisch. Ik kon geen cliënt gegevens meer zien, mijn mail niet openen, ik kon zelfs niet eens meer gebeld worden. Ook niet bellen trouwens, want ik kon geen nummer meer opzoeken. Waardeloos.
Mijn leidinggevende ging ergens ‘s middags naar huis, hij had de toezegging gekregen dat het met tien minuten geregeld zou zijn. Dat bleek niet het geval, na een keer of vijf bellen kreeg ik de vraag of ik zelf echt geen andere oplossing had.
Zucht… de dame aan de andere kant kon er vast ook weinig aan doen, maar ik heb haar wat sarcastisch gevraagd of ik dan het weekend maar thuis zou blijven. Zo kan ik immers niet gaan werken. En toen was het opeens een half uur na het einde van mijn dienst geregeld. Bedankt hè…
Thuis bleek dat de schilderwerkzaamheden wederom langer gaan duren dan gedacht, een deel van mijn bestelde ondergoed voor de meisjes niet mee was geleverd terwijl op de pakbon stond van wel en dat het recept wat er op papier leuk uitzag in de praktijk helemaal niet zo lekker was.
Niets onoverkomelijks dus. Er zijn echt heel veel ergere en vervelendere dingen en ik realiseer me terdege dat ik nu heel druk ben met klagen vanuit een luxepositie. Sorry.
Morgen gaan het vast weer beter. En het plaatje is inderdaad leuk.