Ergens wonderlijk dat geluk zo simpel kan lijken. Onze dag hing werkelijk aan elkaar van simpele dingen. En wat hebben we genoten.
We stonden eerst rustig op. Er werden om half negen verse broodjes bezorgd, ik ben vervolgens op mijn gemakje boodschappen gaan doen en terug in het huisje zijn we lekker gaan ontbijten. De kids mogen wegens vakantie chocopasta eten en dat alleen al is erg goed voor de sfeer aan tafel.
Vervolgens gingen we zwemmen. Een beetje gehaast, we hadden namelijk kaartjes voor het ochtendblok. Dat mocht de pret niet drukken, we konden lekker glijden en badderen en na een uurtje maakten we plaats voor de mensen van het middagblok.
Tussendoor kwamen de groepdriezoon en peuterdochter nog een pauw tegen en maakten de kleuterdochter en groepdriezoon een heuse water oversteek per vlot. De groepdriezoon had daar geloof ik niet al te veel vertrouwen in want hij zette voor de zekerheid zijn duikbril vast op.
‘s Middags haalden we opa en oma op voor eet fietstocht over de Kempen. We kwamen zowaar weer eens over de grens in België en sloten de middag af op een terras. Met speeltuin én bitterballen, wat wil een mens nog meer.
Allemaal dingen die op zichzelf nou niet heel bijzonder zijn en misschien juist wel daarom zo bijzonder. Want ik realiseer me heus wel dat het niet zo vanzelfsprekend is.
Om te beginnen hebben we bijvoorbeeld veel geluk met het heerlijke weer. En met het feit dat we weer een beetje meer kunnen gaan en staan waar we willen. Dat een terrasje pakken gewoon kan is een bijzonderheid op zich. En het zwemmen gaat ondanks de aangepaste regels ook prima.
We mogen ons ook gelukkig prijzen dat we de schoonouders weer kunnen ontmoeten. En natuurlijk dat we überhaupt in de gelegenheid zijn om in een huisjespark te gaan zitten om vakantie te vieren.
Nouja, veel simpele dingen om heel erg dankbaar voor te zijn. Simpelweg genieten, zogezegd.