Het tikken van stukjes heeft me de afgelopen jaren veel leuke dingen gebracht. Allereerst vind ik het het leuk om te schrijven en mijn beslommeringen te delen. De reacties die daar dan op volgen op de social media maar zeker ook in 1-op-1 gesprekken zijn super waardevol.
Ik leerde gedurende mijn blogcarrière inmiddels ook veel over de wereld van bloggers, vloggers, influencers, social media en besloot vervolgens om me daar niet al te actief in te mengen. Ik hou het bij stukjes tikken en als daar zo af en toe een leuke samenwerking uitrolt is dat mooi meegenomen.
Tot mijn vreugde kwamen er best wat van die samenwerkingen en heb ik spulletjes kunnen verloten onder de lezers van Beeing Around en een aantal leuke producten mogen testen.
Ik was bijzonder vereerd toen Stefan Kleintjes en Gonneke van Veldhuizen me vroegen of één van mijn stukjes in hun ‘nieuwe borstvoedingsboek’ mocht komen te staan. Ik heb het eerlijk gezegd nog niet in handen gehad, maar het is toch een mooi idee dat mensen op zoek naar meer kennis over borstvoeding mijn stukje lezen.
Het meest trots ben ik toch wel op het stukje van mijn hand in het boek van Lonneke. Ik ben zo trots op Lonneke die na jarenlang broeden haar ideeën en ervaringen in haar ‘het hechtingsplan’ op papier heeft weten te zetten. Trots op de fotografes die het boek voorzagen van de meest prachtige plaatjes. Trots op de dames die in het boek hun verhaal durfden te doen en ook heel trots dat mijn stukje daar gewoon tussen mag staan.
Ik kreeg mijn exemplaar vrijdag in handen en raakte acuut geïnspireerd tot schrijven. Het lezen ervan gaat vast tot nog veel meer inspiratie leiden, het laatste woord erover is zeker nog niet geschreven. Maar eerst ga ik nog een tijdje trots zijn.