Als we de weerapp mochten geloven werd het dinsdag aardig weer. Met een groot meer en bergen in de omgeving gaat de uitdrukking ‘niets is zo veranderlijk als het weer’ hier bij uitstek op, maar we hoopten in de middag op goede zwemomstandigheden.
Het kwam aardig uit, ’s morgens regende het en rond een uur of twaalf trok alles open en ging de zon haar best doen. Zwemkleding, zonnebrand smeren en op naar het strandje dus.
De man sloot wat later aan, hij deed tussendoor nog even mee aan een workshopje downhillfietsen*. Vervolgens maakte hij wel een flitsende entree, hij kwam over het water op een supboard aanzetten.
Want ook voor de watersporter is van alles te doen met zo’n groot meer. Suppen, peddelen op een nogal grote surfplank, is de afgelopen jaren populair geworden. Het ziet er heel relax uit; een beetje op zo’n board staan en een peddel hanteren.
Dat moesten wij natuurlijk ook proberen en het zwemmiddagje aan het meer bood de perfecte gelegenheid. De man kwam dus al welhaast James Bond achtig vanaf het water aan en de test was dus geslaagd. Best te doen, het suppen.
Bijkomend voordeel is dat zo’n plank groot is en er dus best ruimte is voor een kind. Alle drie de kids gingen mee voor een tochtje en vonden dat erg leuk. De man en ikzelf hadden er ook lol in. Het is fijn om zo op het water te zijn en een beetje te pendelen.
Stiekem komt er ook nog wel iets van training bij kijken, want het evenwicht op zo’n board in staande positie vergt best het één en ander van de core-spieren. En je wilt natuurlijk ook vooruit. Zeker voor herhaling vatbaar!
*we zijn niet voor niets in een downhillwalhalla
Foto: in bikini op een supboard. Ik ben maar eens over mijn gene heengestapt ?