We zijn hier in een nogal sportief gebied terecht gekomen. In de winter wordt er wintersport bedreven en in het zomerseizoen wordt er veel (naar beneden) gefietst. We zitten daarnaast aan een stuwmeer met welhaast letterlijk op spuugafstand een fietsverhuurbedrijf.
De man zou de man niet zijn als hij niet bijzonder graag om dat meer heen wil fietsen en het liefst natuurlijk met zijn gezin. Helaas voor hem is dat nogal een eind, maar we waren de beroerdste niet en wilden best een eindje gaan fietsen.
Dus zocht hij een leuk kasteel in de omgeving en daar gingen we naar toe. Een meisje bij mij achterop, een meisje in een karretje en de groepdriezoon ging op een eigen fiets.
Het kasteel lag, heel strategisch, op het hoogste punt van Tsjechië. En aangezien meren doorgaans de neiging hebben zo laag mogelijk te zitten, hadden we een flinke hoeveelheid hoogtemeters te verstouwen.
Ik heb de man vriendelijk verzocht mij tegen te houden mocht ik ooit ja zeggen tegen het beklimmen van een echte berg op de fiets. Omhoog vind ik veel te vermoeiend en omlaag veel te eng.
Het kasteel waar we na wat gevloek van mijn kant (en die van de groepdriezoon trouwens) arriveerden was erg leuk en het uitzicht fantastisch. We aten er een welverdiende hotdog en gingen daarna dus aan die afdaling.
Ik vond het maar eng, de groepdriezoon ging harder naar beneden dan ik*, de meisjes hebben allebei lekker geslapen, de man had zijn fietstocht en de beweging was vast niet ongezond. Al met al had ik een leuke dag en was de inspanning de moeite wel waard. Tot zover mijn fietscapriolen in Tsjechië.
*in my defense, mijn fiets voelde wat wankel en ik had een meisje achterop