Een déjà vu momentje had ik vanavond toen ik naar bed ging. Ik trof namelijk twee slapende meisjes op de plek waar ik zelf bedacht had om te gaan slapen.
Best handig zo’n blog dan wel naslagwerk want zoeken op de term zusjes leerde me dat ik ruim een jaar geleden ook al eens een slapend stel in mijn bed trof. Toen was het ’s morgens vroeg en was ik vooral jaloers dat ik er niet bij mocht gaan liggen.
De kleuterdochter heeft er nog altijd een handje van heel zachtjes in het grote bed te kruipen als ze ’s nachts wakker wordt. Ik heb daar wegens beperkte ruimte wel een ontmoedigingsbeleid op losgelaten, maar zolang ze verder niemand wakker maakt vind ik het eigenlijk wel prima. Van een beetje extra knuffelen wordt ze vast niet slechter.
Op deze avond was ze schijnbaar al vrij vroeg wakker geworden. Meestal komt ze dan naar beneden om op een schoot verder te slapen, maar deze keer had ze haar zusje gevonden en was daarnaast gedoken.
Superschattig, zo vond ik. Vooral omdat ze zelfs elkaars hand vasthielden. Het lag kennelijk heerlijk, want ze werden niet eens wakker toen ik met flits plaatjes begin te schieten. Toen ik daarmee klaar was heb ik de dames trouwens wel weer op hun eigen plekjes neergelegd. Dat is beter voor mijn nachtrust.