Het is vast veel verantwoorder om zo tussen het avondeten en bedtijd geen televisie meer te kijken. En toch is er hier de gewoonte ingeslopen om rond dat tijdstip met de kids naar het scherm te staren.
Semi-educatief verantwoord doorgaans, dat wel. Ze kijken dan naar programma’s als klokhuis, studio snugger of dingen van Freek Vonk. Dat levert, met name in het geval van de groepdriezoon, een bijzonder grote hoeveelheid kennis over de meest uiteenlopende onderwerpen op die er dan ook te pas en te onpas uitkomst.
De kleuterdochtet geniet geloof ik vooral erg van het moment rust en de mogelijkheid tot even flink knuffelen. Het plaatje wat ik aantrof nadat ik de peuterdochter in bed legde getuigt daar wel van.
Ze was voor de gelegenheid maar op de nek van haar vader gaan zitten die daar op zijn beurt ogenschijnlijk niet al te veel last van had. Het allerliefste aan het hele tafereel vond ik de handjes van mijn oudste meisje. Die waren op de automatische piloot het hoofd van de man aan het aaien.
