Om redenen waar ik u verder niet mee zal vermoeien, had ik bepaald niet mijn allerbeste week. En van dingen die niet lekker lopen, wordt een mens, althans dit mens in ieder geval, moe.
De komende week wordt met twee schooldagen en zelfs nog ergens in de avonduren een examen ook niet de meest relaxte week en dus was het tijd voor een lui weekend.
Het begon vrijdag al toen de man en ik beiden vrij hadden. We lunchten heerlijk op een terras in de zon terwijl de peuterdochter in de kinderwagen lag te tukken. Daarna hobbelden direct na school naar het park om daar ijsjes te eten.
Voor de man hield de relaxte toestand daar op. Hij holde ’s avonds een idioot snelle duizend meter, fietste de volgende dag tachtig kilometer en rende een rondje. Op zondag liep hij nog een halve marathon en klaagde daarna ’s avonds dat ie stijf was. Ik heb er om gelachen ?.
Op zaterdagochtend werkte ik tussendoor nog een dienstje van drie uur. Daarna stond thuis een heerlijk ontbijt klaar en bracht ik de middag met de kindjes in de tuin door. Heerlijk, dat zonnetje.
De zondag was bij definitie wat lam door de verspringende klok. Toch wist ik mijzelf en de kindjes bij de sportschool te krijgen. De koekjes ’s middags in de speeltuin moesten immers verdiend worden.
Lieve instapost van spinningmaatje Kathy.
We sloten de zondag af met veel te veel schermtijd. De barbieserie die op Netflix staat, is verrassend vermakelijk.
Toch een goede manier om energie op te doen voor een nieuwe week en maand al zeg ik het zelf!