De man is behoorlijk beroepsgedeformeerd, zo heb ik moeten constateren. Het bedrijf waarvoor hij werkt heeft samen met een conculegabedrijf een zogenaamd voorgenomen besluit naar buiten gebracht waarin ze laten weten te willen gaan fuseren.
De man is hier inhoudelijk behoorlijk bij betrokken en derhalve leerde ik de afgelopen tijd best al iets over fusies. Toch stond ik vanavond even vreemd te kijken toen hij het hele fusieconcept op onszelf betrok.
We waren een beetje aan het kibbelen*. Ik verweet de man luiheid op sommige gebieden, hij noemde mij laks. Ik zal maar even in het midden laten hoe het precies zat, maar ik denk dat we wel kunnen stellen dat we opzich allebei een punt hadden.
Lui en laks dus. Nou, zo zei de man, we zijn mooi complementair. We zouden wel kunnen fuseren. Waarop ik hem dan fijntjes herinnerde aan het feit dat we dat in feite al drie keer deden.
Het doel van de fusie, het combineren van de sterke punten, lijkt vooralsnog niet echt bereikt. Peinsde de man verder. De groepdriezoon is precies hetzelfde als zijn vader** en de kleuterdochter zou net zo buitengewoon eigenwijs zijn als haar moeder***.
Wellicht is de dreumesdochter nog wel het meest een combinatie van ons tweeën, constateerde de man tot slot.
I rest my case…
*gut, wat gezapig, maar dat even terzijde
** waarvan akte
*** ik kan me daar natuurlijk niet in vinden, maar het zou erg eigenwijs zijn om er over in discussie te gaan…