De kleuterdochter had bij het uitgaan van de school een mij vaag bekend voorkomende tas op haar rug. Ik wist in ieder geval zeker dat hij niet van ons was. En de kleuterdochter had een verrassend grote grijns op haar gezicht.
De juf riep me quasi-streng bij zich: “Ik moet een hartig woordje met je spreken. Willy mag geen wijn drinken, daar is ie veel te klein voor.” Daar viel het kwartje. De kleuterdochter had de logeerbij meegekregen.
Je zou denken dat hij na zijn wat onorthodoxe avonturen van vorig jaar, hij nooit meer bij ons thuis mag komen. Dat bleek mee te vallen, we kwamen er met een waarschuwing van af.
Willy de logeerbij gaat dit weekend derhalve wederom mee op avontuur. Vorig jaar koos hij een saai weekend, maar nu heeft hij geluk met de intocht van Sinterklaas op het programma.
Ik heb even gelezen in het boek waar de avonturen van Willy in beschreven staan en moet constateren dat hij een wat gezapig leven leidt. Best gezellig hoor, dat is het punt niet, maar wel bijzonder braaf. Ik vermoed dat hij best genoten heeft van de avonturen die hij meemaakte toen hij onder de hoede van de toen nog kleuterzoon was.
Willy mag dus niet meer aan de alcohol, dat kan ik de kleuterdochter niet aan doen. Maar wat doen aan de gezapigheid moet best kunnen toch? Wie heeft er een suggestie voor een mooi logeerbij-avontuur?