Sint Maarten is geweest en dus is het tijd voor de andere Sint. Eerdere jaren hadden de groepdriezoon en kleuterdochter niet heel veel erg in de aanloop richting de komst van de Goedheiligman, maar dat is deze keer wel anders.
Er werden al lijstjes gemaakt en tekeningen. Er wordt geoefend op de liedjes en er zijn natuurlijk allerlei vragen over de leeftijd van Sinterklaas. Verder dreunt de kleuterdochter geregeld de dagen van de week op om zo te achterhalen hoeveel dagen ze nog moet wachten voordat hij er dan echt is.
De verwachting werd nog groter toen we vanochtend vlak voor de schoolrun een pakketje met vlaggetjes in de bus vonden. ‘Hij komt bijna’ schreef oppas-oma Hannie. Zo leuk!
We gaan komend weekend kijken in Uitgeest. Eerst zaterdag voor de tv* en dan zondag in het echt. Puur jeugdsentiment voor mij, deze intocht maakte ik al heel vaak mee.
Intussen denken de man en ik druk na over cadeaus en cadeaumomenten. Er moet zo af en toe een schoen gezet, op of rond vijf december willen we iets, we gaan met de schoonfamilie een verlaat feestje doen dus er valt genoeg te bedenken. Ik ontdekte dat ik op pakjesavond een avonddienst heb, we moeten nog maar eens goed peinzen over hoe we het heerlijk avondje in gaan kleden.
Hebben jullie qua cadeautjes en planning al veel ideeën?
*dat Uitgeest vlak naast de plek ligt waar de tv Sint dit jaar aankomt houd ik angstvallig voor me. Ik speelde heel even met de gedachte om daar te gaan kijken maar gezien de berg maatschappelijke onrust, durf ik dat niet aan. Dat vind ik dan weer stom van mezelf want je moet je niet door angst laten leiden, maar ja, het gaat nu niet alleen om mezelf hè…
Foto: niet helemaal scherp, tijdens de schoolrun was er geen tijd om dat te corrigeren. De kleuterzoon kijkt heerlijk verbaasd naar de vlaggetjes.