Ooit, vroeger, heel lang geleden, in een tijdperk van nog maar twee of misschien zelfs wel één kind, ben ik begonnen aan een haakproject. Een superschattig poppetje wilde ik gaan maken. Met een baby-poppetje op haar buik.
Dus ik zocht het patroon, kocht het ook, verzamelde allerlei benodigdheden en ging aan de slag. Het ging niet geheel vlekkeloos. Het hoofd viel niet helemaal goed uit, ik bleek niet voldoende garen te hebben om de armen in de juiste kleur te maken, er paste een muts niet zo lekker, maar dat mocht de pret niet drukken.
Er gebeurde toen vast iets waardoor ik mijn inspiratie kwijtraakte want de pop belandde in losse delen in de haakla. Ergens jammer, maar ja, zo gaat dat soms.
De laatste weken begon het opeens weer te kriebelen. En vandaar dat ik wat onderdelen aan elkaar zette en het patroon maar weer opsnorde. Toen ik daar ik ging lezen vond ik de vermoedelijke oorzaak van de nogal lange pauze. De pop moet van het patroon een gebreide sjaal krijgen.
En ik kan dus niet breien.
Ieder normaal mens denkt dan ‘nou, dan haak ik een sjaal’, maar dat kan ik dus niet over mijn hart verkrijgen. Ik vind dat er een gebreide sjaal moet komen. Vandaar dat ik vanavond filmpjes bekeek over het opzetten van breisteken en vervolgens zat te klooien met veel te lange naalden.
Het kan wel eens een langdurig project worden…
View Comments (2)
Oh my lord, hoe kun je nou weer wél kunnen haken, ingewikkelde dingen ook nog, en niét kunnen breien, zelfs geen simpel recht-toe-recht-aan minisjaaltje?!? Jij bent ook een rare hoor!
En ook: vermoedelijk was je zwanger van je tweede toen je begon! Als ik het zou moeten raden, dan zou ik inschatten dat jij vast en zeker had bedacht dat dit project ging bijdragen aan het hem goed voorbereiden op de komst van een broertje of zusje! Maar dat is natuurlijk maar een gokje!
Tsja, nooit geleerd vrees ik. Maar het gaat nu de goede kant op hoor ?.
Ik heb echt geen idee meer of er een verantwoorde gedachte achter het project zat. Ik vond haar vooral schattig ?