Het is weer eens tijd voor een eerste keer. Op deze donderdag ga ik weer een hele dag naar school en we hebben een oma, mijn moeder om precies te zijn, bereid gevonden om op maandelijkse basis af te zakken naar het zuiden en op de kindjes te passen.
Superfijn, want het is nog niet zo makkelijk om opvang te vinden. Er zijn allerlei wachtlijsten en complicerende factor is ook nog dat de schooldag niet iedere week maar om de week terugkeert.
We gaan morgenvroeg eerst met zijn allen richting werk, school of opvang, de dreumesdochter heeft een inhaalochtend namelijk. Dat vroeg om enige voorbereiding.
En zo stond ik om half twaalf want avonddienst allerlei lunches in elkaar te flansen. Dat wordt een steeds groter karwei op deze manier en het is voor mij zo’n beetje onmogelijk omdat ’s morgens vroeg te doen. Daar ben ik dan echt niet wakker genoeg voor.
Ik vond de stash met trommeltjes, flessen en pakketjes best indrukwekkend. Tegelijkertijd vraag ik me af hoe het er uit ziet als de kindjes over heel lang op de middelbare school zijn beland.