Nadat we op de valreep een hotel vonden in Heybes, besloten we er meteen maar twee nachten te blijven. We gebruikten de zondag voor een heuse trip down the memory lane en maakten idioot veel hoogtemeters.
Voor de kenners: we fietsten omhoog naar Hargnies, langs Pont Colin, door naar Willerzie en via Camp des Fauvettes naar de milleniumtoren. Vervolgens doken we onverhard naar beneden naar Linchamps, op naar de Semois. Bij Nohan namen we een duik, we aten in Naux en gingen vervolgens weer omhoog richting Champ Bernard en naar les Six Chenons. Op die klim plakte de man een band en kwam alsnog eerder boven…
Knettervermoeiend, maar ook superleuk om met de kindjes langs al deze voor ons zo bekende plekken te komen.
Na nog een nachtje in Heybes wilden we via een meer fietsen om daar te gaan zwemmen. Het blijkt alleen niet zo eenvoudig om slaapplekken te vinden. Met wat hulp van de eigenaar van het hotel reserveerden we een plek. Maar toen we er na veel zoeken eindelijk kwamen bleek het volstrekt ongeschikt.
We gooiden de plannen daarom om en boekten een hotel in een stadje verder langs de route. Het zwemmen ging niet door en we waren veel tijd kwijt met zoeken en bellen. Het is hogere wiskunde om überhaupt iemand aan de telefoon te krijgen, informatie is online slecht te vinden en echt behulpzaam is men ook niet altijd. Al die moeite valt ons, eerlijk gezegd, wel wat tegen.
Oh, en had ik al gezegd dat het warm is? Een beetje fietsend langs de Maas is het nog wel soort van te doen, maar in stadjes, omhoog fietsend of op grotere asfaltwegen is het echt niet heel fijn in de zon. En ik heb me laten vertellen dat het dinsdag veertig graden wordt.
We gaan een nieuwe zwempoging doen en boekten voor de woensdag alvast een veel te duur maar fantastisch hotel.
Foto: de dreumesdochter haalt halsbrekende toeren uit terwijl we een slaapplek proberen te veroveren.