We pakten na Huy (of eigenlijk iets daarvoor al) de Maasroute* op. Het hele idee van fietsen door België is min of meer op deze route gebaseerd.
Ik ben er blij mee, want opeens hebben we nu kaarten van de weg waar we overheen fietsen en omdat de verdeling somehow is dat de man de gps op zijn stuur heeft en ik de stuurtas met kaart, heb ik nu ook een idee van waar we fietsen. Dat heeft ook zo haar charme.
En, niet onbelangrijk, fietsen we langs de Maas. Met prima fietspaden, weinig hoogteverschil en er is eindeloos veel te zien.
Behalve veel kasteelachtige huizen zagen we ook steengroeven, stijle rotsen, bestudeerden we de werking van een sluis, vonden pruimen zomaar in het wild en klommen we in Namen naar de citadel.
Op dit laatste letterlijke hoogtepunt genoten we van een versnapering en maakte de man natuurlijk wat foto’s.
De dag eindigde op een heus eiland. Ile de Yvoir om precies te zijn. Op dit eilandje in de Maas kon veilig in de rivier gezwommen worden en er was een prachtige speeltuin. We kwamen het eilandje per ongeluk tegen, het hotel waar we slapen ligt op een steenworp afstand, en het bleek een fantastische vondst.
Na het zwemmen en spelen scoorden we snel een frietje en een salade om vervolgens met grote haast de groepdriezoon in bed te gaan leggen. Hij doet het echt supergoed, maar aan het eind van de dag is het manneke compleet afgedraaid van het fietsen en vooral van alle indrukken.
*samengesteld door Paul Benjaminse