Tongeren dus. Volgens de routeplanner ruim veertig kilometer en daarmee minder dan de eerste dag. We vonden op het wereldwijdeweb dat er een leuk park moest zijn waar de kindjes konden spelen, dus we gingen heel blij rond een uur of tien op pad.
De routeplanner bleek wat optimistisch. Het is namelijk helemaal niet leuk om saai langs de weg te fietsen, veel fijner is het om gebruik te maken van het prima fietsroutenetwerk. Met als nadeel dat niet erg efficiënt qua kilometers is.
Het was uiteindelijk een kleine zestig kilometer en dat is toch een flinke afstand voor de groepdriezoon en mijzelf. De man trapt de meisjes trouwens zonder moeite vooruit over dat soort afstanden, die moet derhalve af en toe wachten.
Rond een uur of vijf kwamen we dan eindelijk in het park en het bleek inderdaad leuk. De man ging waterfietsen en roeiboten met de groepdriezoon en peuterdochter. De dreumesdochter en ik verkenden de zandbak alvast.
Na de waterpret speelde iedereen verder in de zandbak en de man en ik genoten zelfs van een biertje. Heerlijk!
We slapen in een heuse jeugdherberg. Met de prachtige naam Be’gein’hof. We kwamen precies op tijd om er ook nog allerheerlijkst te kunnen eten en brachten de nacht door in een kamer met heel veel stapelbedden.
We hadden die kamer voor onszelf, dat dan weer wel. Met wat overredingskracht van mijn kant sliep iedereen in een laag bed, dat was dan weer beter voor mijn nachtrust.
Error parsing: Query returned empty response