Inmiddels ben ik ruim een half jaar terug aan het werk en sinds een maand of vier ga ik op de vrijdagen ook nog naar school. Dat bevalt me tot nu toe uitstekend, het werk is leuk, de opleiding gaat zoals ik wil dat het gaat en op het thuisfront krijgen we het over het algemeen aardig rond. Desondanks ben ik de allerlaatste die zal tegenspreken dat ons schema zo af en toe tot wat hectiek leidt.
Om aan mijn uren te komen, werk ik vaak in het weekend. Op het ogenblik zo’n beetje drie weekenden per maand. In het weekend wat dan overblijft heeft de man vaak een activiteit of hebben we simpelweg een bijzonder druk programma. Dat blijkt niet al te goed voor de sociale vaardigheden. Mocht je de laatste tijd denken ‘wat hoor ik weinig van ze’, dat kan kloppen. Sorry, we bedoelen het niet beroerd, we leven nog hoor en we houden heus van je.
Wat ook niet ideaal is aan de strakke schema’s, is de zogenaamde onvoorziene situatie. Zo kan een ziek kind behoorlijk wat roet in het eten gooien en ook onverwachte situaties op het werk leveren soms wat stress op. Opvangtechnisch dan. Onvermijdbaar zijn helaas ook af en toe de planfouten. Een toegezegde weekenddienst gecombineerd met een hardloopactiviteit van de man is gewoon niet handig.
En dus belde ik vanmiddag maar weer eens naar Villa Yip met de vraag of de meisjes op vrijdag een paar uur extra mogen komen. Flexibel als ze daar zijn kon dat gewoon. De kleuterzoon mag na school bij een vriendje gaan spelen, zo fijn, medemamma’s die precies snappen dat het soms gewoon ingewikkeld is. Dan heb ik alleen komende zaterdag nog een gat van een uur of twee. Heeft er iemand zin in het gezelschap van drie (extra) kinderen?