De hele zwemlestoestand is inmiddels een paar maanden gaande en ik moet zeggen, het valt me niet echt tegen. Mijn verwachtingen waren dan ook wel uitzonderlijk laag, als het tegen was gevallen was het wel heel dramatisch geweest…
Op maandagmiddag neem ik een handdoek en zwembroek mee naar school en fietsen we uit school direct op ons gemakje naar het zwembad. Eenmaal daar leveren we de peuterdochter af bij de kinderopvang. Daar kan ze heerlijk spelen en ik heb een kind minder om druk over te doen.
Vervolgens gaat de kleuterzoon zich omkleden. Dat gaat doorgaans soepel want hij vindt het zwemmen tot nu toe heerlijk. Als de kleuterzoon is afgeleverd gaan de dreumesdochter en ik aan de koffie. Nou ja, ik dus. De dreumesdochter scharrelt rond.
Als de koffie op is, gaan we kijken naar de zwemles. Dit tot vreugde van de dreumesdochter, de omgeving is voor haar een soort klauterwalhalla.
Dat kijken naar de zwemmende kleuterzoon vind ik vermakelijk. Het is echt niet dat ie er fantastisch goed in is, maar hij vindt het zo leuk. Hij spartelt drie kwartier met een grijns van oor tot oor door het water.
Als het zwemmen klaar is, gaat het aankleden dan weer minder vlot en zodra we weer thuis zijn is iedereen afgedraaid. Goede reden om het laatste uurtje van de dag nog even tv te kijken.