Het is dit weekend Roparun, voor degenen die het niet weten, dat is een estafetteloop van ofwel Parijs danwel Hamburg naar Rotterdam. Oorspronkelijk ging het van Rotterdam naar Parijs (vandaar ook de naam), maar dat was logistiek niet meer haalbaar.
Hoe het ook zij, het is in ieder geval een heel eind lopen. Zeker als je bedenkt dat de deelnemende teams er maar twee dagen over doen. Mocht je je afvragen waarom mensen dat doen, er hangt een mooi goed doel aan.
Toen de man een paar weken geleden bij zijn hardloopclub gevraagd werd of hij een geblesseerde deelnemer wilde vervangen kreeg hij het op zijn heupen. En derhalve vertrok hij vrijdagochtend wederom met de auto richting Hamburg om deze keer deels te voet en fietsend terug te komen.
Knettergek als je t mij vraagt. En waarschijnlijk heel gaaf om deel van uit te maken. En het idee van het goede doel spreekt me ook wel aan: leven toevoegen aan dagen als er geen dagen meer aan het leven kunnen worden toegevoegd.
Op tweede Pinksterdag gaan we de man en zijn team (en mijn oude buurtjes uit Uitgeest) dan ook inhalen in Rotterdam. Hij zal ‘moe maar voldaan’ in het kwadraat zijn.
Via zijn facebookprofiel houdt hij eenieder op de hoogte.