Zoals ik deze week al schreef, waren we van plan om in het kader van de verjaardag van de man de middag op een terrasje door te brengen. Gezien de drukke periode waar we midden in zitten besloot ik ons het eens lekker makkelijk te maken qua feestje.
Derhalve nodigden we de opa’s en oma’s uit om op ons favoriete terras van de Kempen te gaan zitten. En omdat de man en ik nu eenmaal sportief gestoord zijn, maakten we meteen van de gelegenheid gebruik om eindelijk eens samen op de racefiets te stappen.
Ik heb namelijk sinds een jaar of drie een mooi snel stalen ros, maar het was er nog nooit van gekomen om nu eens samen een tochtje te maken. Sowieso dateerde mijn laatste buitenfietsactiviteit van zo’n beetje anderhalf jaar geleden.
De opa’s en oma’s namen de kindjes daarom mee en de man en ik gingen fietsen. De man reed een heerlijk ontspannen tochtje en ik spartelde er wat achteraan. Het was heerlijk om weer eens te fietsen. En ook onwennig en een beetje spannend.
Eenmaal weer thuis was ik blij met de keuze het simpel te houden qua feest. De oma’s hadden een flink deel van de salade in elkaar geflanst en de oven stond al aan. Ik schoof er het één en ander in en een half uur later zaten we aan tafel. Gelukkig maar, voor ingewikkeldere dingen had ik echt geen puf meer.