Zoals het een echte scholier, of student zo je wilt, betaamt laat ik het maar eens op het allerlaatste moment aankomen.
Er moet op vrijdagochtend een verslag ingeleverd worden. Nummer één van veel, want als ik mijn voorgangers mag geloven hangt de hele studieperiode aan elkaar van allerlei reflectieverslagen.
Ik was braaf op tijd begonnen en geloof het of niet, het epistel is al bijna twee weken af. Het moet alleen nog geprint. Waarom ik precies dacht dat dat geen probleem kon zijn weet ik niet, printers zorgen nogal geregeld voor problemen.
Ik begon een week geleden al op mijn werk met het project. Maar het document op de juiste computer openen bleek al een lastige opgave. En iedere keer als ik in de buurt kwam, kwam er weer iets tussen.
Dan thuis maar, zo dacht ik. Maar ook dat bleek gemakkelijker gezegd dan gedaan. Mijn immer handige kerel kan het vast eenvoudig fixen, maar dan moet hij wel thuis zijn.
Na bijna twee maanden in de schoolbanken constateer ik dat de inhoud geen enkel probleem is, maar dat de randvoorwaarden nog bar ingewikkeld kunnen zijn. Het zal mij benieuwen of en hoe ik dat geprinte verslag in handen van de docent krijg…