Nou, hij is weer veilig en wel bij ons hoor. De man appte maandag rond een uur of tien dat hij weer op Nederlandse bodem stond en dat hij naar de trein ging. Gelukkig maar. Ik heb er niet al te hard over nagedacht, maar ergens ben ik met zo’n vliegtrip naar Verweggistan toch een beetje bang dat er iets gebeurt.
Alles kwam gewoon goed en zo rond lunchtijd kwam de man dan eindelijk aan, tot groot enthousiasme van de peuterdochter. Ze rende op haar sokken naar buiten en heeft de man een tijdje niet meer losgelaten.
Ook de babydochter was blij dat pappa er weer was. De meest gelukkige van het stel was denk ik de kleuterzoon. Zijn hele familie kwam hem uit school halen. Volgens mij vond ie het heerlijk.
Na school mocht de man direct aan de slag. De kleuterzoon had zwemles en ik een avonddienst. Ik ben nog met ze meegefietst naar het zwembad en vanaf daar mochten de man en zijn jetlag de kindjes onder hun hoede nemen.
Dat ging natuurlijk prima. Toen ik rond half elf weer thuis kwam trof ik het hele spul slapend in het grote bed aan. Ze hadden heel veel boerenkool verorberd en waren in diepe rust.
Heerlijk! We zijn allemaal blij dat we weer gewoon compleet zijn.