Het was de eerste dag van een nieuw tijdperk. Ik vrees dat het nog zeker een jaar of zes gaat duren met wellicht een kleine pauze over een jaar of vier.
De kleuterzoon ging voor het eerst naar zwemles. Nu hebben wij een haat-liefdeverhouding met zwemmen, daarbij zorgen de kindjes voor het liefdedeel en ik neem de haat voor mijn rekening. Dat was de reden dat ik de zwemlestoestand lang voor me uitschoof, maar inmiddels kon ik er niet meer onderuit.
Veel klasgenootjes van de kleuterzoon zwemmen al een tijdje en hij begon er ook om te vragen. Verder hoorde ik eens dat kindjes kunnen leren zwemmen als ze kunnen fietsen, en dat is echt al minstens een jaar aan de orde.
Ik vond het nog bar lastig om te beslissen waar we dan gingen zwemmen. Na wat rondspeuren en vragen hebben we gekozen voor een zwembad hier in de buurt. Omdat het niet te ver fietsen is, maar ook omdat de meisjes en ik er ook mogen sporten en zwemmen én er kinderopvang is.
De eerste keer zwemmen ging eigenlijk prima. De kleuterzoon vond het spannend maar vond al snel zijn draai. De liefde voor zwemmen is er nog.
Qua aan- en uitkleedperikelen moet ik ook nog even mijn draai gaan vinden. Gelukkig heb ik nog zo’n zes jaar om te oefenen.