Het is nog niet eens kerst en toch vliegen de lijstjes met allerlei jaaroverzichtachtige dingen je al om de oren. De meeste sla ik over hoor, het ontbreekt me een beetje aan tijd en bovendien gaan die dingen vaak over nieuws. Daar ben ik niet zo goed in op het ogenblik.
Twitter is echter lekker snel, en aangezien ik toch met een drinkende babydochter op de bank zat klikte ik toch maar even op dit lijstje.
Soms flauw, soms komisch en om één van de tweets moest ik echt onbedaarlijk lachen. Zo hard dat de tranen me over de wangen liepen en de babydochter bijna wakker werd.
Vervolgens heb ik me flink achter de oren gekrabt. Want wat zegt het over mij dat ik nu juist hier om zo moet lachen?
Ik geloof dat het tijd was om te gaan slapen.