De man heeft deze week een congres (of een conferentie of misschien nog wel iets anders ik zou het eigenlijk niet eens durven zeggen) in Londen. Ik was daar lichtelijk jaloers op, niet omdat ik nou zo van congressen houd, maar omdat Londen vrij hoog op mijn ‘te bezoeken steden’ lijstje staat.
Ik was er wel eens, maar dat was op doorreis. Ik sliep er dus niet en volgens de schoonvader telt het dan niet. En Londen lijkt me een leuke stad om te bekijken, vooral in deze tijd van het jaar. Wellicht nu een beetje extra omdat de pond laag staat maar de Britten desondanks in feeststemming zijn door een zeker aanstaand huwelijk.
Vandaar dat de man organiseerde dat de babydochter en ik hem vrijdag achterna vliegen. We gaan dan lekker een paar dagen Londen verkennen terwijl alle opa’s en oma’s op de kleuterzoon en peuterdochter passen. Goed geregeld al zeg ik het zelf.
Waar ik eerder een kwartier voor vertrek wat spullen in een tas zou mikken en mijn paspoort zou opdiepen is er nu wat meer voorbereiding vereist. Om te beginnen moeten er wel kleren zijn om in die tas te mikken. Ook de kleuterzoon en peuterdochter moeten in de kleren dus Mt Washmore is een eerste punt van aandacht.
Verder verblijven de opa’s en oma’s hier in huis. Dat is vertrouwd voor de kindjes en makkelijk bij t aflossen van de wacht. Dan moet dat huis er alleen wel soort van fatsoenlijk uitzien en iets van boodschappen/eten is ook wel sympathiek.
Ook is het handig om hier en daar wat uitleg over dingen op te schrijven en gezien het hoesten van de peuterdochter zal ik ook maar een lijstje maken met telefoonnummers van huisartsachtigen.
Oh, en er wordt dus gewerkt. Druk, druk dus. Maar…
Londen, we are coming!
Foto: via Pexels