Het hoort denk ik bij de levensfase waar we ons in bevinden. We horen bijna met regelmaat van de klok dat er ergens in onze vrienden- of kennissenkring een kleintje wordt verwacht. Zo regelmatig zelfs, dat je bijna zou vergeten dat helemaal niet altijd zo vanzelfsprekend is, zo’n kleintje.
Een paar maanden geleden had een bevriend stel mooi nieuws; hun zoon gaat grote broer worden. Zeer gewenst mag ik wel zeggen en enthousiast meldde één van de mamma’s zich aan voor een nieuwsbrief voor mamma’s.
Via zo’n nieuwsbrief en het bijbehorende platform kun je van alles lezen over zwanger zijn, baby’s en alle dingen die daarbij komen kijken en waar je zelf niet aan denkt. Handig dus, en ook leuk. Toch werd de mamma over wie ik het nu heb ook wat verdrietig van alle informatie en wetenswaardigheden die haar mailbox instroomden. Ze voelde zich namelijk niet erg gezien.
Dat zit zo, ze is de moeder van haar kindje, maar niet zwanger. Haar vrouw is namelijk zwanger van hun tweede telg. Deze, inmiddels toch echt niet meer zo heel zeldzame, mogelijke gezinssamenstelling lijkt niet echt onderkend te worden door het betreffende platform.
Wat verder denkend geloof ik zelfs dat ik in artikelen over baby’s en zwangerschap sowieso meestal over de klassieke man-vrouw situatie lees. En ergens is dat wel een beetje snapbaar, die situatie komt het meest voor. Het hoeft ook niet zo te zijn dat iedere geschreven zin volledig politiek correct is, maar het zou toch aardig zijn om af en toe blijk te geven van enig bewustzijn van andere omstandigheden.
Een mail van de mamma naar het betreffende platform levert vooralsnog niets op. Er kwam simpelweg geen reactie. Dat doet dan weer de vraag rijzen of ze er überhaupt bij stilstaan dat er ook niet zwangere maar wel verwachtende mamma’s meelezen.
Vandaar nu een missie; erkenning van de ‘niet-barende mamma’s’ in babyland. Gewoon omdat het geen moeite is, en wel zo sympathiek.
View Comments (10)
Als 2 mensen van elkaar houden (man-vrouw, man-man, vrouw-vrouw, transgenders, wat dan ook) en ze willen samen een kindje, dan is zo'n kindje meer dan welkom en komt het in een geweldig liefdevol gezin!
In mijn werk als leerkracht, heb ik helaas te vaak gezien dat mensen kinderen kregen en het kind niet gewenst was...erg triest.
Erkenning voor alle ouders die wèl bewust en met veel liefde een kindje krijgen (al dan niet van zichzelf), is dus een erg goede zaak!
Mooi stukje, is fijn om de dag mee te beginnen!
Mooi stukje! Mooier zou nog zijn als het nog iets breder wordt getrokken. Persoonlijk ben ik aanstaande mama die het bewust alleen gaat doen. Buiten dat ik me er inderdaad ook aan irriteer dat ze er altijd vanuit gaan dat de partner een 'hij' is, gaan ze er ook altijd maar vanuit dat er überhaupt een partner is. Ik heb toevallig 'ouders van nu' hier ook een berichtje over gestuurd. Ik ben benieuwd of ik van hen hier iets over terug ga horen.
Daar heb je natuurlijk gelijk in! Ik had toevallig dit voorbeeld, maar er zijn talloze andere situaties dan het geijkte man-vrouw te bedenken. Dat af en toe eens benoemen zou volgens mij al helpen.
Proficiat! En veel geluk gewenst ?
Ik ken de ouders en de baby op de foto, en ik kan je vertellen dat als alle ouderparen zo liefdevol en betrokken waren als deze twee moeders en alle kinderen zo gewenst als die van hun, dan waren heel veel kinderen een stuk gelukkiger.
En als we als maatschappij eens zouden stoppen met hokjesdenken waren heel wat ouders dat ook.
Fijn blog weer, dank je wel om het onder de aandacht te brengen
Wat een lieve reactie! Ze zijn vast blij om dat te horen en ik ben het heel erg met je eens.
Het zou zo leuk zijn als we als maatschappij wat aardiger werden. In plaats van vastzitten in de hokjes!
Ga zo door met je missie. Want ook als 'standaard mama' vind ik alle mama s heldinnen. Zwanger of niet, liefde geef je op zo vele manieren.
Als er maar liefde is voor de kindjes. (En dat zit in dit geval wel goed) ?
je bent mama ongeacht je het kindje gebaard heb!! goede missie! mijn steun heb je!!
Thx!