De man was in het kader van de één of andere cursus met zijn werk een nachtje niet thuis. Nu is hij geregeld een avond weg, maar een nacht komt toch niet zo vaak voor. En omdat het een speciale situatie was, beloofde ik de kleuterzoon en peuterdochter dat ze de nacht in het grote bed mochten doorbrengen.
Wat ik daar precies bij dacht weet ik eigenlijk niet precies, want vooral de kleuterzoon is nogal een slaapverstorende factor. Hij valt niet heel makkelijk in slaap, wordt doorgaans vroeg wakker en stelt daarbij ook nog eens continu de meest bijzondere vragen. Daarnaast helpt het hem eigenlijk ook niet om mensen bij hem te hebben als hij moet gaan slapen. Maar ja, leg dat maar eens uit…
De peuterdochter wist ik nog min of meer per ongeluk haar eigen bed in te kletsen. Derhalve lag ik in eerste instantie tussen de kleuterzoon en babydochter. Uiteraard viel ik mee in slaap, toen ik weer wakker werd was het bijna middernacht en hoorde ik de nog af te ruimen tafel bijna letterlijk roepen. Maar ik bad wel al een halve nacht geslapen.
Gelukkig maar, want om kwart over vijf werd de kleuterzoon weer wakker. Hij is toch altijd al vroeg, en de mini-jetlag van een zekere veranderde tijd helpt daar niet aan mee. Het resulteerde in een achteraf komische conversatie.
Kleuter: goedemorgen mamma
Ik: nou, het is nog nacht hoor
Kleuter: goedenacht mamma
Ik: goedenacht kleuter
Het klonk echt heel lief, het goedenacht mamma. En ik geloof ook niet dat ik hem eerder het woord goedenacht had horen zeggen. Heb ik dat ook meegemaakt en zat er toch nog een pluspunt aan deze vroege exercitie.