Er is sprake van een fase waarin het me allemaal een beetje boven het hoofd gegroeid is. Ik loop achter de feiten aan qua was en overige huishoudactiviteiten. Ik heb het gevoel dat ik van alles vergeet en allerlei blogjes en projecten zullen moeten wachten tot een later moment. Ik krijg even vrij weinig voor elkaar.
Deze toestand is te wijden aan alternerend zieke meisjes met bijbehorende belabberde nachten en vermoedelijk ook de wat instabiele hormonale situatie. Dat laatste komt dan weer door de nog altijd niet naar behoren functionerende schildklier. Toen ik me bedacht dat ik toch wel vrij serieus moe aan t worden ben, hadden we een pseudokroepprimeur. Goede kans dat een zombie fitter is dan ik op het ogenblik.
En echt, dat is niet zo erg. Kleine kinderen worden nu eenmaal ziek en dat is nu eenmaal vermoeiend. Gaat wel weer over. Net zoals dat die hormonale toestand op enig moment vast onder controle is. Er zijn tijden geweest dat ik het verschrikkelijk had gevonden hoor, maar op dit moment wacht ik gewoon tot het over gaat. Lekker zen, al zeg ik het zelf.
Logisch maar onhandig gevolg is wel dat sommige, voor het primaire proces niet essentiële dingen me wat ontgaan. Zo kwam ik er vandeweek in de supermarkt* achter dat de Freekplaatjesverzamelactie zo’n beetje op haar eind loopt.
In de stapel op tafel lag nog altijd een flinke hoeveelheid onaarngeroerde plaatjes. Nadat de afgelopen dagen minstens vijf mensen me vroegen welke plaatjes we nog zoeken ben ik ze dan toch maar even gaan uitzoeken.
Het viel me eerlijk gezegd een beetje tegen. We hebben nog een flinke berg plaatjes nodig om het album compleet te krijgen. Wel hebben we een hele familie met reuzenschildpadden verzameld. Ook leuk.
Maar nu we aan deze toestand begonnen zijn, wil ik dat album compleet hebben ook. Gewoon omdat het kan. Op de foto is te zien welke plaatjes er nog in ons album ontbreken. We hebben een flinke stapel dubbelen, dus ik hoor ook graag waar ik anderen blij mee kan maken.
Wellicht is het dan leuk om ergens volgende week een soort ruilmoment te organiseren. Lijkt me gezellig. En een chaos is het hier toch al :).
*om half zes ‘s middags, met een zieke peuter op mijn rug, een huilende baby in de maxicosi en een rondstuiterende kleuter om me heen. Ik kan het niet aanbevelen.