Het was een prachtige nazomerdag, vrijdagmiddag en iedereen had vrij. Een mooi moment voor frietjes in de stad dus. De biofriet van RPEL stond al een tijdje op ons lijstje, alleen al om de leuke naam moesten we gaan testen.
Eerst maar eens op pad; de kleuterzoon wilde natuurlijk graag een kijkje nemen in de speelgoedwinkel en ook de koffie in de boekhandel konden we echt niet overslaan. Een nieuw voorleesboek en een reisgids rijker gingen we dan toch op weg naar de frietjes.
Met stoofvlees voor de man, een garnalenkroket voor de kleuterzoon, citroenmayonaise voor mij en gewoon fritessaus voor de peuterdochter. Superlekker!
We deden een poging tot een foto, en hoewel ik hem best grappig vind, is het bepaald niet het perfecte plaatje geworden.
Het is duidelijk het eind van de dag (en week). De peuterdochter heeft nog wat restanten van de clownsschminck op haar gezicht, een wat uitgezakte coupe en haar ogen op half elf. Ikzelf ben wat gaar en overprikkeld en mijn haarstijl heeft eigenlijk wat aandacht nodig. De babydochter had ondanks verwoede pogingen van de man weinig interesse om überhaupt naar de camera te kijken.
Niet echt instagramwaardig dit plaatje. Maar let’s face it, dat is het échte leven met kleine kinderen sowieso niet.
Goed weekend!