We sjezen eindeloos met de kids in de bakfiets in het rond. Het ding is ons dagelijks vervoersmiddel, maar ook bij wijze van vermaak gebruiken we hem. We scheppen er genoegen in om zo af en toe gezellig een rondje te fietsen.
Want daar zit hem geloof ik de crux met de bakfiets; het is heel gezellig om de kindjes voor je neus op een bankje te hebben zitten terwijl er vanalles aan ze voorbijschiet.
Hoewel er aan boord ook heus wel ruziegemaakt wordt, zorgen de passerende taferelen voor zowel afleiding als gespreksstof en dat maakt dat de sfeer doorgaans betrekkelijk harmonieus is.
Wat ik misschien nog wel het allerleukst vind, zijn de gesprekken die we hebben op de fiets. Logischerwijs over de meest uiteenlopende onderwerpen. Van tekenfilmfiguren tot dood en leven en van brommers en motoren tot ingewikkelde gevoelens.
Zo kwamen we afgelopen week te spreken over oud & nieuw. Schijnbaar heeft de kleuterzoon daar een keer iets over opgevangen want hij vroeg me wanneer het jaar afgelopen zou zijn.
Dus ik legde uit dat dat nog ruim vier maanden zou duren en welke gebeurtenissen er nog plaats zouden vinden alvorens het jaar ten einde gaat lopen. En dat we daarna gewoon weer opnieuw zouden beginnen met het volgende jaar. De kleuterzoon hoorde me eens aan en vroeg ‘als het jaar afgelopen is, komt er dan vuurwerk?’
Hoe hij daar nou bij kwam weet ik niet, maar inderdaad, als het jaar afgelopen is, steken mensen vuurwerk af. Midden in de nacht. Dat vond de kleuterzoon wel interessant en hij wil graag kijken als het zover is.
De volgende vraag laat zich raden: ‘mag ik ook vuurwerk afsteken?’ Er volgde natuurlijk een verantwoord praatje over dat vuurwerk heet en gevaarlijk is en vooral ook veel lawaai maakt. Maar zo voegde ik toe, we kunnen wel proberen of jullie misschien heel voorzichtig sterretjes af kunnen steken.
De reactie van de peuterdochter was even lief als onverwacht: ‘mamma, mag ik dan hartjes?’