Het was weekend, een mooie gelegenheid om op pad te gaan dus. We spraken af te gaan barbecueën bij vrienden in Zeist en bedachten dat het dan leuk zou zijn om daarvoor een paar uur in het Spoorwegmuseum door te brengen. Dat is altijd een succes.
Dus gingen we weer, deze keer wel met zijn vijfen, naar het station. Om er daar achter te komen dat er nog steeds werkzaamheden waren. Dat hadden we natuurlijk kunnen weten, maar we verzuimden de Reisplanner in te vullen. Aan de andere kant maakte het ook weinig uit, we gingen tóch die kant op.
In Eindhoven stond wederom een rij van zeker een uur bij de bus naar het noorden. Maar met een mooie reishack belandden we via Tilburg in Den Bosch. Het duurde niet eens heel veel langer dan de bedoeling.
Het Spoorwegmuseum was inderdaad een succes en de bbq bijzonder gezellig. Toen we de terugweg aanvingen hadden we binnen een kwartier drie slapende kids en de bus reed prima op tijd.
Op het station van Utrecht ging het mis. De trein naar het zuiden viel uit en somehow verzaakte men dat te melden, dus wij geraakten ook niet in de stoptrein richting Den Bosch. Daar liep onze planning rechtstreeks de soep in. In Eindhoven zouden we wel komen met de bus. Maar daar moesten we ook nog in een bus naar huis. En die reden niet meer.
Dat pakten ze bij de NS gelukkig goed op. Toen we, eenmaal in Eindhoven ons verhaal uitlegden werd er zonder probleem een taxi georganiseerd.
Zo rond kwart voor twee ’s nachts kwamen we de voordeur binnengehobbeld. De kleuterzoon deed toen even heel verbaasd zijn ogen open en vroeg hoe het kwam dat we zo snel thuis waren. De kindjes hebben dus grappig genoeg bijzonder weinig meegekregen van de hele toestand.