We mogen dan niet op fietsvakantie zijn, ons belangrijkste vervoersmiddel is toch de tweewieler. We konden de bakfiets moeilijk meenemen vanuit Eindhoven en daarom haalden we de fietskar maar weer eens uit de schuur.
We kochten de kar twee jaar geleden, en eerlijk is eerlijk, we schrokken wel wat van de prijs. Voor het bedrag wat je er voor neer moet leggen, kun je een aardige fiets kopen. Maar ja, we wilden graag op fietsvakantie en een goede kar is daarbij onontbeerlijk.
Inmiddels is het ding heel Nederland doorgesleept en vorig jaar ging hij zelfs coast to coast bij het fietsavontuur richting Ierland.
Helaas wordt de kleuterzoon wat groot voor de kar. Als hij zijn benen strekt kan hij met zijn tenen bij het wiel van de trekkende fiets en hoewel we hem prima kunnen uitleggen dat hij dat niet moet doen, is het toch niet handig.
Het is leuk om te merken dat de kindjes hun fietskar wel heel fijn vinden. Ze zitten er graag in en ik heb ze deze vakantie nog niet horen roepen dat ze het fietsen zat zijn. Wel vechten ze elkaar af en toe haast de tent uit, maar dat doen ze zonder kar ook.
Het allergrappigst vind ik geloof ik dat de kar zo’n vertrouwd slaapplekje blijkt te zijn. De kleuterzoon is bepaald geen makkelijke slaper, maar zodra hij achter de fiets hangt, valt hij regelmatig in slaap. Misschien moeten we een fietskarconstructie in zijn slaapkamer maken.