Vanaf wanneer is het gebruikelijk dat kinderen fatsoenlijk met mes en vork gaan eten? Het is vast en zeker heel erg afhankelijk per kind want waar de peuterdochter in ieder geval een poging doet, vindt de kleuterzoon dat hele bestek volstrekt oninteressant.
Sowieso heeft hij de schijnbaar onbedwingbare neiging om altijd alles aan te willen raken. Op zichzelf is dat geen slechte eigenschap denk ik, hij is gewoon heel nieuwsgierig en wil graag weten hoe dingen voelen en werken.
Een beetje onhandig is het wel, de kleuterzoon wordt door alles afgeleid en probeer zo’n figuur maar eens zijn schoenen aan te laten trekken. Daarnaast is er nogal eens iets kwijt omdat ‘iemand’ het onverklaarbaar verplaatste.
Voor eten geldt dus hetzelfde. Het lijkt soms wel of eten bevoeld moet zijn alvorens het in de mond van de kleuterzoon verdwijnt. Zelfs als we soep eten steekt hij zijn vingers eerst even in zijn bord.
Wat ook al niet helpt, is dat de kleuterzoon graag een beest speelt. Op het ogenblik is de panter thema van interesse. En zo reageerde hij op mijn verzoek zijn vork te gebruiken ‘panters eten ook niet met bestek’. Daar heb ik dan weer weinig tegenin te brengen. Ik heb inderdaad nog nooit een katachtige iets naar binnen zien lepelen.
Nouja, ooit leert hij het vast. En tot die zullen we dan maar veel handenwassen.
Foto: een panter die tomatensoep at.