Toen wij ontdekten dat de babydochter een meisje was, waren we een klein beetje bang voor de reactie van de kleuterzoon. Hij had namelijk bedacht dat hij een broertje zou krijgen, hij had immers al een zusje. Hij heeft dan ook tot ver in de zwangerschap geroepen dat er een broertje zou komen, ondanks onze uitleg dat er toch echt nog een meisje zou komen.
Grappig genoeg hebben we hem helemaal niet meer gehoord over broertjes toen de babydochter eenmaal geboren was. Sowieso hebben we van beide kindjes nooit enige vorm van commentaar gehad op de komst van hun zusje. Mij verbaast dat wel een beetje, want zo af en toe moeten ze toch echt wachten of zelfs wat wijken door haar behoeften.
Sterker nog, de babydochter is bijzonder geliefd. De kleuterzoon en peuterdochter hebben hun zusje graag op schoot en hoewel het soms wat lomp gaat wordt ze overladen met kusjes en knuffels.
De kleuterzoon ontpopt zich als een hele toffe grote broer. Want hoewel hij en de peuterdochter elkaar met regelmaat de tent uitvechten, is hij altijd op zoek naar een oplossing als zijn oudste zus verdriet heeft. Meestal in de vorm van een favoriete knuffel of speeltje. Ook legde hij laatst uit dat hij met haar gaat trouwen als hij groot is.De liefde is wederzijds, de peuterdochter vertelt regelmatig dat ze haar broer mist als die op school is. En met dat trouwen kon ze wel akkoord gaan. Een paar weken geleden trof ik beide kindjes hand in hand aan. Slapend in het gedeelde bed in Drenthe. Veel zoeter wordt het toch niet?