Beeing around

Ons huis mag dan geen tuin hebben, we hebben wel een gezamenlijke binnentuin. Samen met de eigenaars van vijfentachtig andere huizen in het blok delen we de ruimte tussen de huizen. Het terrein wordt afgesloten door hekken en je kunt er, in principe, niet met de auto komen.

Er staan leuke speeltoestellen en er wordt eindeloos gespeeld door alle kindjes uit de buurt. Ideaal dus. We hebben natuurlijk een facebookgroepje van ons buurtje en zo af en toe verschijnt daar een berichtje over één van de buurtvriendjes.

Het menneke is vijf jaar en heeft suikerziekte. Diabetes type I om precies te zijn. Dat is bepaald handig om te weten, want hij mag dus echt niet zomaar dingen eten en als hij niet ok lijkt is het van groot belang om zijn ouders snel in te schakelen.

Met de een paar maanden jongere kleuterzoon in gedachten moet ik zeggen dat zo’n bericht me wel raakt. Wat een gevolgen moet zo’n ziekte hebben voor een gezin. Het berichtje naar de buurt is maar een heel klein stukje lijkt me. Je moet je immers altijd druk maken om de bloedsuikerwaarde van je kleuter.

Dat betekent steeds monitoren, nadenken over het eten, eindeloos prikken, insuline spuiten. Niets is meer simpel en vanzelfsprekend. Verder kan ik me eindeloze bezoeken aan zorgverleners voorstellen en de langetermijngevolgen zijn ook al niet erg rooskleurig.

Heftig dus. Maar de ouders van het buurtkindje zetten de schouders er onder. Natuurlijk zorgen ze zo goed mogelijk voor hun zoon. Daarnaast zijn ze heel actief bezig met geld inzamelen. Genezing van diabetes type I is namelijk in zicht, alleen moet daar nog wel veel onderzoek voor gebeuren en dat kost nu eenmaal veel geld.

Daarom doen onze buren met team Hotwheels mee aan de diabeatitrun. Doel van deze sponsorloop is uiteraard zoveel mogelijk geld ophalen om de diabetes te kunnen verslaan. Meestal heb ik niet heel veel op met sponsorlopen, waarom niet gewoon geld geven denk ik dan. Maar dat is nu toch een beetje anders.

Ik heb er diep respect voor dat onze buren zich, naast de niet mis te verstane zorg voor hun zoon, zo hard inzetten om geld op te halen. En wat me ook aanspreekt is dat ze toffe dingen doen; zo werd er bijvoorbeeld taart verkocht en op een vrijmarkt gestaan. De meest recente actie gaat over statiegeldflessen. Die willen ze graag hebben.

Nu krijgen ze natuurlijk onze flessen. Maar hoe leuk zou het zijn als ze die van nog heel veel meer mensen krijgen. Daarom hierbij de oproep, uw lege flessen moeten naar Meerhoven! Bij redelijke fietsafstand kom ik ze graag per bakfiets ophalen, bonnetjes opsturen kan natuurlijk ook.

Mijn berichtenbox staat wijd open!

Foto buurtjongen: van de Facebookpagina van team Hotwheels (er mag geliked worden)