Een ontprikkeldagje na alle drukte van het geslaagde kraam- en verjaardagsfeestje had ik bedacht. De kindjes gingen heeeeeeel laat naar bed, wellicht zouden ze dan ook laat wakker worden. Vervolgens een beetje keutelen bij opa en oma en in de loop van de middag naar huis om na het eten op tijd naar bed te gaan.
Leuk geprobeerd, niet gelukt. Het liep in de soep. De kleuterzoon werd al voor half zes wakker en daarmee zijn zusjes ook. Dat betekende voor mijzelf een nacht die een uur of vijf duurde en ook nog onderbroken door wat nachtvoedingen.
Voor de kleuterzoon en peuterdochter betekende het ook een veel te korte nacht. U voelt vast aan hoe de dynamiek was. Opa nam het span na het ontbijt mee naar buiten terwijl de babydochter maar eens wat slaap inhaalde. Vervolgens viel de peuterdochter logischerwijs in slaap op de bank. Oma bakte pannenkoeken zodat we thuis niet meer warm zouden hoeven eten.
Omdat de man een rondje fietste in Utrecht bracht opa ons naar Amsterdam centraal, op die manier hoefde ik niet alleen met veel spullen en drie kindjes over te stappen. Prettig geregeld dus. Desondanks verliep de rest van de reis moeizaam, zo’n slaaptekort is echt niet handig.
Eenmaal terug in Eindhoven bleek het goed dat we al flink aten. Hoofd inkopen bleek een forse steek te hebben laten en vallen en ik trof een lege koelkast. Geluk bij een ongeluk was dat beide kindjes zo moe waren dat eten toch niet meer zo aan de orde was.
Het hele spul sliep snel, en ik tukte alvast een uurtje mee. Ik stond nog even op om het slagveld wat te temmen en was al wat verontrust door het onrustige slapen van de kleuterzoon. Terecht zo bleek, rond een uur of elf hield het arme mannetje een uitgebreide spuugsessie. Het resulteerde in een megahoop was en een zielig hoopje kleuter.
We gaan maandag maar eens aan de soep!
Foto: pannenkoeken in de trein